Daktylowiec kanaryjski – Phoenix canariensis

Doniczka średnicy 21cm wysokość z doniczką 100-120cm

Daktylowiec jest jedną z najpopularniejszych palm, które z powodzeniem są uprawiane w warunkach domowych. Łącznie jest około 30 różnych gatunków daktylowca, lecz tylko dwa są traktowane jako rośliny ozdobne. Palmy daktylowe pochodzą z krajów arabskich, Afryki i Azji. Phoenix są to wolno rosnące lub wysokie palmy, zarówno bez wyraźnej łodygi jak i tworzące łodygi. Liście mają zmienne kształty, mogące mieć postać sztywnych i wzniesionych, jak również delikatnych wdzięcznie wygiętych. U roślin wieloletnich pojawia się kwiatostan w kształcie kolby. W naszych domach najczęściej spotykamy Phoenix canariensis (daktylowiec właściwy, daktylowiec kanaryjski, palma daktylowa). Jak sama nazwa wskazuje, pochodzi on z Wysp Kanaryjskich, gdzie jego wysokość dochodzi do 10 m, ten hodowany w naszych warunkach osiąga 50-150 cm wysokości i jest najwytrzymalszym gatunkiem. U młodej rośliny możemy zaobserwować krótki pęd, który wraz z wiekiem rozrasta się w okrągły pień. Liście osiągają długość 1 metra, są pierzaste, z czasem odginają się ku zewnętrznej stronie.

Daktylowiec kanaryjski, w początkowym okresie, może być traktowany jak roślina pokojowa, ale wraz z wzrostem, bardziej odpowiada mu stanowisko na wolnym powietrzu. Ta jego cecha powoduje, że jest znakomitą dekoracją na tarasy, lubi stanowisko słoneczne. Na zimę należy mu zapewnić miejsce dobrze oświetlone, gdzie temperatura wynosi 4- 8 °C.

Od marca do października zasilamy palmy co 2 tygodnie nawozami wieloskładnikowymi do roślin o ozdobnych liściach. Palmie kokosowej przez pierwszy rok wystarcza dawka nawozu dwukrotnie mniejsza niż zalecana na opakowaniu.

W lecie palmy trzeba systematycznie zraszać. Robimy to rano. Później, gdy liście są nagrzane słońcem, łatwo je poparzyć; powstają wówczas brązowe plamy. Zabieg ten stosujemy także zimą, jeśli palmy stoją w suchym i ciepłym pomieszczeniu.

Palmy lubią wąskie, głębokie naczynia. Młode egzemplarze przesadzamy co roku, pod koniec lutego albo w marcu, natomiast starsze co 3-4 lata, gdy ich korzenie niemal rozsadzają doniczkę. Na dnie pojemnika umieszczamy warstwę drenażu, który zapobiegnie zalaniu roślin.