TO EVI cz. I RENEE LINN

JAK UWIERZYĆ W TO, ŻE NAJBLIŻSZA

NAM OSOBA MOŻE NAS NIE KOCHAĆ?

CZY MOŻNA Z DNIA NA DZIEŃ NIE TYLKO STAĆ SIĘ DLA KOGOŚ

OBOJĘTNYM, ALE WRĘCZ ZOSTAĆ ZNIENAWIDZONYM,

CHOĆ NIC ZŁEGO SIĘ NIE ZROBIŁO?

„TO Evi” to poruszająca historia dwóch kobiet i ich rodzin, których drogi

przecinają się w szpitalu psychiatrycznym. W jaki sposób wojna

i okres powojenny kształtują osobowość i życiowe postawy bohaterek?

Do czego doprowadza to wrażliwą Evi, kto rej relacje z matką są

naznaczone dystansem i chłodem, a kontrastują z nadmiernym

faworyzowaniem syna? Czy i gdzie dziewczyna znajdzie powierniczkę

swoich sekretów? I czy tylko prości ludzie są w stanie

wybaczyć bliźniemu najperfidniejsze grzechy?

Wokół tych pytań krążą rozważania autorki pierwszej części książki

„TO Evi”, przejmującej lektury o miłości, rodzinnych konfliktach, traumach

i poszukiwaniach własnej tożsamości.

AUTORKA PRAGNIE, ABY KAŻDY CZŁOWIEK,

NICZYM TOWARZYSZ OBSERWACYJNY, POCHYLIŁ SIĘ

NAD STAWIANYMI PRZEZ NIĄ PYTANIAMI.

Cała historia dzieje się w czasach PRL-u. Losy dwóch kobiet przecinają się w zaskakującym miejscu. Evi to młoda dziewczyna, której relacje z matką uwarunkowane są przez sytuację polityczną w naszym kraju. Kazia to żona i matka, która pada ofiarą niezrozumienia ze strony męża, a co za tym idzie, zostaje jej odebrana możliwość decydowania o własnym życiu.

Czasy PRL-u i wspomnienia z nimi związane wywołują mieszane uczucia. Niektórzy z sentymentem mówią o życiu ,,za komuny”, inni chcieliby zapomnieć. A Wy jakie macie skojarzenia z tamtym czasem? Coś szczególnie zapadło Wam w pamięci?

Po dodatkowe informacje zapraszam na stronę autorską reneelinn.pl