CK kuchnia, Robert MAKŁOWICZ [ZNAK - Kraków 2001]

Tytuł: CK kuchnia.

Autor: Robert MAKŁOWICZ, rysunki, hasła osobowe, komentarze Andrzej ZARĘBA.

Wydawca: Społeczny Instytut Wydawniczy „ZNAK”, Kraków 2001, wydanie I. 248 stron, zdjęcia, rysunki w tekście, oprawa twarda kartonowa, format 15,5x23,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie okładki oraz środka (niewielkie uszkodzenie tylnej okładki – patrz foto] – poza tym stan OK.

„CK kuchnia” to książka przepisów kulinarnych polecanych przez Roberta Makłowicza?

• Niezwyczajna, zaprawiona opowieściami mrożącymi krew w żyłach i równocześnie nieodparcie dowcipna.
• Na długo pozostawia w pamięci ostatnie danie pułkownika Redla czy łagodzący debilizm sznycel cielęcy po prasku. Do sentymentalnej podróży zapraszają zdjęcia z epoki, stylowo podpisane przez ilustratora książki Andrzeja Zarębę.
• Chłodnik z poziomek, Wiener Schnitzel i strudel z jabłkami przywołują najświetniejsze czasy Austro-Węgier.

Można się rozsmakować.

„CK kuchnia”. Miast wstępu – ulubiona zupa Najjaśniejszego Pana - Słońce zatrzymało się na linii Karpat, a ciepłe wiatry znad Adrii odbijały się od ich szczytów, wracając z powrotem nad Panonię, delikatnie pieszcząc tamtejsze pędy winorośli odmiany Olasz Rizling i kadarka oraz dobroczynnie działając na wzrost melonów. Nasi telewizyjni panowie od pogody wieszczyli z troską, że ten przykry stan rzeczy może potrwać dość długo. Nie potrzebowałem ich prognoz, wstrętne lato w Polsce jest rzeczą prawie tak samo przewidywalną jak brązowy garnitur pogodowego zapowiadacza. Skręciłem sobie papierosa z jasnego, niezwykle aromatycznego tytoniu virginia i wydmuchując dym o kształtach pana profesora Zatońskiego, jąłem przyglądać się zapasom w spiżarce.

Jej zawartość również przypominała skandynawski niż. Z półek całkiem zniknęły zapasy północnowłoskiej grappy, austriackiego brandweinu, słoweńskiego żgania, chorwackiej raki i, madziarskiej palinki i słowackiej śliwowicy. Ach, środkowoeuropejskie destylaty, nie do zdobycia w kraju brzozy i wódki, ileż to razy przedsięwziąłem podróż tylko dlatego, że was zabrakło! Zawsze po przyjeździe rozkładam baterię równie sprawnie jak generał Bem, choć rozkładam ją tylko na stole i ciesząc oczy mową etykiet, błogosławię dobroć celników i lżę tępotę importerów. W Polsce bez problemu kupić można brazylijski bimber z trzciny cukrowej czy meksykański destylat z agawy, a słoweńskiej gruszkowicy czy węgierskiej morelowicy dostać nie sposób.

W spiżarni, mój Boże, spoczywały tylko wyroby litewskie. Owszem, lubię starkę, krupnikas, suktinis, a nade wszystko rozkoszny, siedemdziesięcioprocentowy żalgińs — mówiłem do siebie stanowczo - lubię, lecz tylko przez chwilę. Jam mentalnie ograniczony, cóż poradzę, że tandetny zamek Miramare na triesteńskich skałach bliższy mi niż siedziby Giedyminów czy Świdrygiełłów, że stokroć bardziej cenię jedno rozporządzenie Agenora Gołuchowskiego od wszystkich bitew powstania listopadowego, cóż pocznę, iż twórczość Josepha Rotha zdaje mi się bardziej zajmująca od prozy Stefana Żeromskiego.

Jak rzeka, tak i rozpacz potrzebuje ujścia. Lekko uspokojony monologiem wypiłem kieliszeczek kowieńskiej starki. Nie mogłem wyjechać na południe, zatem planowałem najbliższy miesiąc stosownie do okoliczności. Po pierwsze — łosoś, koperek, sól i cukier. Jeśli coś pasuje do skandynawskiego niżu, a nie urąga przy tym smakom Środkowego Europejczyka, to tylko gravlax — surowy łosoś, marynowany z użyciem wspomnianych ingrediencji. Wypiłem jeszcze kieliszek, cały czas myśląc, jak przetrwać. I wtedy zdarzyło się coś, co ludzkość w tych pięknych czasach, gdy dopuszczalne było podawanie wagi w dekagramach (10 dag = 100 g), określała powszechnie mianem deus er machina. Najpierw zadzwonił telefon...

Spis treści:

Miast wstępu – ulubiona zupa Najjaśniejszego Pana;

Sałatki:

• Sałatka Sachera;
• Sałatka selerowa;
• Sałatka z wątróbek drobiowych;
• Sałatka a la Gundel;
• Sałatka z melona;

Zupy:

• Bulion z tokajem;
• Zupa a la Ujhazy;
• Zupa z soczewicy z kurczakiem;
• Rosół feldmarszałka;
• Węgierska zupa rybna;
• Zupa ziemniaczana po wiedeńsku;
• Mozgova polevka;
• Zupa pokrzywowa z boczkiem;
• Zupa z klopsami a la Bacska;
• Zupa estragonowa;
• Zupa kminkowa z kluseczkami;
• Zupa koperkowa po siedmiogrodzku;
• Zupa mleczna z papryką;
• Chłodnik z poziomek;

Potrawy z ryb:

• Pstrągi z migdałami;
• Karp po żydowsku;
• Karp po węgiersku;
• Porkolot z karpia;
• Gulasz rybny z groszkiem;
• Śledzie po marynarsku;
• Spóźnione knedle ze szczupaka z sosem grzybowym;
• Dalmatyński gulasz z węgorza (brodetto);

Potrawy z drobiu:

• Gąska pieczona w kapustce z knedlikami;
• Gulasz z bażanta po szegedyńsku;
• Kaczka z wiśniami;
• Paprikas csirke;
• Podkarpacka kura z kapustą;
• Kawior żydowski;
• Kurczę po pilzneńsku;

Potrawy z mięsa:

• Winner Schnitzel;
• Sardellenschnitzel, czyli pochwała obżarstwa c. i k. posłów;
• Sznycel cielęcy po prasku;
• Żeberka cielęce z kremem grzybowym i sosem majonezowym;
• Ostatni paprykarz ostatniego cesarza;
• Czewapczyca po bośniacku;
• Babka ziemniaczana z cielęciną;
• Troler Kalbsleber;
• Sztuka mięsa Franciszka Józefa;
• Polędwica po dalmatyńsku, czyli ostatnie danie pułkownika Redla;
• Polędwica a la Kicherceg;
• Bośniacki cuspor;
• Gaisburger Marsch;
• Bogracsgulyas;
• Gulasz szegedyński;
• Pieczeń wieprzowa, czyli dlaczego Austria nie miała kolonii;
• Kotlety redaktorskie;
• Sznycle wieprzowe w sosie paprykowym, czyli jak poskromić arcyksięcia;
• Schab po tokajsku;
• Schab po debreczyńsku;
• Schab zawijany w gołąbkach z Hargity;
• Kapusta a la Mozoseg;
• Udziec barani marynowany;
• Baranina z jajem po siedmiogrodzku;
• Szynka z dzika w czerwonym winie;
• Kapusta nadziewana po koleżeńsku;

Potrawy z mąki i kaszy:

• Czeskie knedle;
• Pogacze z kefirem;
• Pulpeciki z mamałygi;
• Placki po kolożwarsku;
• Ciasteczka serowo-serdelowe;
• Knedliki ze słoninką i kapustą duszoną po morawsku;
• Knedle z morelami (z parzonego ciasta);
• Knedle z serem;
• Serowe knedliki z owocami;
• Knedle z tartej bułki ze szpikiem wołowym;
• Tatrzańskie naleśniki z bryndzą;

Desery:

• Nadzwyczajna babka z bułek;
• Kundel palacsinta;
• Płonące naleśniki migdałowe;
• Stephenie Omelette;
• Strudel z jabłkami;
• Świąteczne strudle;
• Pischinger – pochwała prostoty;
• Kutia;
• Tort a la Scher;
• Tort Dubosa;
• Placek czekoladowy Rigo Jancsi;

Przed posłowiem:

• Frontowe listy do Pelisa i nie tylko;

Posłowie:

• Andrzej Zaręba - Asy przestworzy. O menu lotników, którzy walczyli i ginęli za Najjaśniejszego Pana;

Bibliografia.

- Polecam!