Edward Bulwer-Lytton

Nadchodząca Rasa (The coming race)

Vril, moc nadchodzącej rasy

Nowe - wysokiej jakości - tłumaczenie na język polski

Okładka - adaptacja oryginalnej z 1870 roku.

Ozdobna wewnętrzna szata graficzna.

BIAŁY KRUK - książka niedostępna w zwykłym obiegu.

-

Kolekcjonerski mikro nakład. Oferta do wyczerpania zapasów.

ISBN 978-83-964418-1-2

W poszukiwaniu piękna odkryłem mądrość. Natrafiłem na mistrza Sir Edwarda Bulwer-Lyttona i jego Meisterstück jakim jest niewątpliwie 
The coming race. Ku mojemu zaskoczeniu znalazłem dzieło, które okazało się istnym skarbem. Cóż to za książka? Są połacie materiału, w których każde zdanie, ba, nawet każdy wyraz ma istotne znaczenie!

Alec Maclellan, w swojej książce wspomina o Nadchodzącej rasie. Wspomina o białym kruku, o tajemniczej książce, wydanej anonimowo w 1871 roku przez William Blackwood and Sons. Autorem okazała się ciekawa postać, praktykujący okultysta i płodny autor książek beletrystycznych epoki wiktoriańskiej, Sir Edward Bulwer-Lytton. Do tej pory wszystkie książki opatrzone były jego nazwiskiem. Natomiast ta, jedna z jego ostatnich, została wydana – 
z pewnych powodów – anonimowo. Możemy się tylko domyślać, dlaczego. Po pewnym czasie autor przyznał, że zawiera ona prawdę, w przeciwieństwie do całości jego beletrystycznej twórczości.

Jakby tego było mało książka, oprócz sukcesu rynkowego, który odniosła w swoich czasach, zainspirowała też Adolfa Hitlera i nie ulega wątpliwości, że Führer i wielu jego ludzi wierzyło w prawdziwość tej opowieści. III Rzesza oparła na niej część swej filozofii, organizując w dodatku wiele ekspedycji, których zadaniem było odnalezienie świata, opisanego przez Sir Lyttona. Założyli również tajne okultystyczne towarzystwo Vril, nazwane na cześć siły opisanej w niniejszej książce.

PS Juliusz Verne na pewno jest o nią zazdrosny.

O AUTORZE

Edward George Earle Lytton Bulwer-Lytton (1803-1873), pierwszy baron Lytton, był brytyjskim pisarzem i politykiem. Pełnił funkcję członka parlamentu z ramienia Brytyjskiej Partii Wigów od 1831 do 1841 roku i Konserwatystów z okręgu Hertfordshire od 1851 do 1866 roku. Był sekretarzem stanu ds. kolonii od czerwca 1858 do czerwca 1859 roku – wybrał wtedy Richarda Clementa Moody’ego na twórcę Kolumbii Brytyjskiej. W 1862 roku, po abdykacji króla Ottona, została mu złożona propozycja przyjęcia korony Grecji, jednak ją odrzucił. W 1866 roku otrzymał tytuł pierwszego barona Lytton of Knebworth. Poślubił pisarkę Rosinę Doyle Wheeler (później umieszczoną w zakładzie dla obłąkanych, co wywołało publiczne oburzenie) z którą miał dwoje dzieci – lady Emily Elizabeth i Edwarda Roberta Lyttona, późniejszego pierwszego hrabiego Lytton i wicekróla Indii.

Edward Lytton miał jeszcze drugie, równie ciekawe, oblicze. Z jego biografii Życie Edwarda Lyttona, Pierwszego Barona Lyttona, napisanej 
w 1913 roku przez jego syna, dowiadujemy się, że od dzieciństwa zamykał się w sobie i skłaniał ku mistycyzmowi. W wieku zaledwie ośmiu lat zadał pytanie matce: „Czy czasami nie ogarnia cię przeczucie własnej tożsamości?”. Uparcie

wypytywał o jednego ze swych przodków, doktora Johna Bulwera, który zajmował się mistycyzmem, a nawet studiował alchemię. Krążyła w rodzinie legenda, że przodek znalazł sposób na przedłużenie życia, przekraczając grubo 90 lat, co w XVII wieku było niesamowitym osiągnięciem. Po śmierci matki i otrzymaniu tytułu barona, Edward Lytton zajął się okultyzmem 
i wstąpił do zakonu bractwa różokrzyżowców, organizacji założonej przez niemieckiego mistyka, Christiana Rosenkreuza, któremu podobno udało się odnaleźć podziemną „ukrytą komnatę”, będącą biblioteką pełną ksiąg, zawierających wiedzę tajemną. Louis Pauwels i Jacques Bergier sugerują w swej pracy Poranek magów, że różokrzyżowcy byli „spadkobiercami wymarłych cywilizacji”, a Serge Hutin, w Historii Krzyża Różanego pisze, 
że „(...)różokrzyżowcy posiedli tajemnice następujących zjawisk: transmutacji metali, przedłużania życia i wiedzy o zdarzeniach odległych w przestrzeni, a także sekret stosowania nauk okultystycznych do odnajdywania ukrytych przedmiotów”.

Prace Bulwera-Lyttona sprzedawały się i przysporzyły mu sporego majątku. Ukuł słynne zwroty, takie jak „wielki niemyty”, „pogoń 
za wszechmocnym dolarem”, „pióro jest potężniejsze niż miecz”, „mieszkaniec na progu” i początkowe zdanie „To była ciemna i burzliwa noc”. Sardoniczny konkurs Bulwer-Lytton Fiction Contest, organizowany corocznie od 1982 roku, ma na celu poszukiwanie „zdania otwierającego najgorszą z możliwych powieści”.

Był autorem wielu książek, których nie sposób tutaj wymienić. 
Na szczególną uwagę zasługuje powieść historyczna Ostatnie dni Pompejów (1834 rok) czy Nawiedzeni i nawiedzający (1859 rok), o której 
H.P. Lovecraft napisał, że jest to „jedna z najlepszych napisanych kiedykolwiek opowieści o nawiedzonych domach”. Natomiast Nadchodzącą rasę znaną również jako Vril, moc nadchodzącej rasy (1871 rok) opublikował – z tylko sobie znanych powodów – anonimowo, aby z czasem się do niej przyznać i oświadczyć, że nie jest to fikcja.